Γενικά πιστεύω ότι στην τύχη δε βασίζονται πολλά πράγματα, τόσο στην ζωή, όσο και στο ποδόσφαιρο. Οπότε θα ήταν άδικο να σταθούμε μόνο εκεί. Αλλά....
Σε "επαφή" για πρώτη φορά με αυτή την έκφραση στην Αγγλία, ήρθα, όταν καθηγητής της σχολής μου- προπονητής της ομάδας ποδοσφαίρου, είδε συμπαίκτη- συμφοιτητή μου να χάνει γκόλ σε κενό τέρμα και αντί για γαμωκάντηλα, να του φωνάζει αυτό το πράγμα. Θέλοντας είτε να τον εμψυχώσει για την συνέχεια, είτε να δείξει πόσο κατσαπλιάς, είναι ενδεχομένως και ο ίδιος.
Anyway, γιατί τα γράφω όλα αυτά: Η ομάδα εχθές πραγματικά λειτούργησε εξαιρετικά. ειδικά στην άμυνα. Δεν είναι τυχαίο ότι απειληθήκαμε ουσιαστικά μόλις μία φορά. Μιλάω για την κεφαλιά του Όστιν στο 57', που είδαμε το δοκάρι να σφυρίζει καθώς η μπάλα περνούσε λίγο δίπλα του.
Σε καμία άλλη φάση οι "'Αγιοι" δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι αξιόλογο επιθετικά. Υπήρξε τεράστια συνοχή στην ομάδα ειδικά στο πως κάλυπταν ο ένας τον άλλον αμυντικά. Οι Μάτιπ και Λόβρεν κάναν πολύ καλό παιχνίδι και σε συνδυασμό με το κακό δημιουργικά παιχνίδι της Σαουθαμπτον, που είχε τον Όστιν πολύ απομονωμένο στην κορυφή της επίθεσης μην παίρνοντας την παραμικρή βοήθεια από τους πλάγιους αλλά ούτε και από τους παίκτες που έφτιαχναν παιχνίδι από τον άξονα, και με δεδομένο το πόσο ψηλά ήταν η άμυνά μας στο γήπεδο. καθιστούσε αδύνατο να μπουν οι "άγιοι" με αξιώσεις στην περιοχή μας.
Από την άλλη μεγάλο παιχνίδι από μας, έχει κάνει ο Κλάιν, τον οποίο επιθετικά σημάδευαν οι παίκτες μας όλη την ώρα ώστε να δημιουργήσει ρήγματα στην περιοχή των αντιπάλων. Και όντως. πάτησε πολλές φορές περιοχή αλλά η ομάδα του Πιελ, ήταν τόσο καλά διαβασμένη που οτιδήποτε και αν προσπαθούσαμε επιθετικά να κάνουμε είτε θα σταμάταγε στον εκπληκτικό Φαν Νταικ, είτε από τα χαφ τους πρίν ακόμα μπούμε στην περιοχή.
Ο Κουτίνιο φάνηκε αρκετά κουρασμένος, όπως και ο Μίλνερ, ειδικά για τον πρώτο αξίζει να προσέξετε πως ειδικά από το 60' και μετά που φαίνεται με γυμνό μάτι ότι έχει κουραστεί πολύ (ενδεικτική η κλοτσιά που ρίχνει όταν παίρνει την κάρτα, επειδή του πήραν την μπάλα), το πως του κλείνουν 2-3 παίκτες το σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή. Το κακό είναι πως το σούτ δεν αναγκάστηκε ποτέ να του το κλείσει κάποιο σέντερ μπακ ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να περάσει κάποια κάθετη πάσα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο για καμία από τις 2 πλευρές ότι ο,τι ευκαιρία έκανε η Λιβερπουλ ειδικά μέχρι το 70' ήταν στο τρανζίσιον από λάθος της Σαουθαμπτον, ή από κλέψιμο των παικτών μας (αν προτιμάτε). Ήταν όμως λίγες.
Στις δύο πολύ μεγάλες, την μία ο Κλάιν στέκεται πραγματικά "unlucky", αφού εκεί που πάει η κεφαλιά δεν βγαίνει ποτέ από τον τερματοφύλακα, αλλά αυτή καταλήγει ελάχιστα άουτ και την δεύτερη που ο Φιρμίνο έρχεται φάτσα με το γκολ, χάνει κάτι που δεν πρέπει να χάσει.
Σίγουρα αν κάποια ομάδα πρέπει να φεύγει δυσαρεστημένη από το αποτέλεσμα αυτή ειναι η Λιβερπουλ. Και να δεκτώ ότι στην κεφαλιά του Κλάιν υπήρξαμε "άτυχοι". Και το να μιλάμε για πρωτάθλημα είναι πολύ καλό και αισιόδοξο όσο είμαστε πρώτοι και παίζουμε (υπερ)ποδόσφαιρο όπως στο ματς με την Γουοντφορντ.
Αυτό που εγώ πιστεύω είναι πως όταν θες να μιλάς και να λες ότι πας για πρωτάθλημα. Δεν φτάνει μόνο το να έχεις παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο σε 30 ματς, ούτε το τρελό φορμάρισμα ούτε κάτι τέτοιο.
Ματς τα οποία στραβώνουν και έχεις την ευκαιρία να τα πάρεις. Πρέπει να το κάνεις. Γιατί αφού δεν μπόρεσε ο Μπομπι να το βάλει, θα το βάλει ο Αγουέρο.
Και σε ένα πρωτάθλημα μετράει ο παραμικρός χαμένος βαθμός.
Σαφώς και δεν έχω παράπονο από την ομάδα στην γενικότερη εικόνα της στο ματς εχθές αλλά και στο πρωτάθλημα γενικότερα, αλλά είναι αυτό το "κρίμα ρε πούστη, μπορούσαμε"
Σε κακή ημέρα πιστεύω ήταν και ο Κλοππ εχθές κατά την διάρκεια του αγώνα. Φάνηκε να πηγαίνει με το δόγμα "ματς που δεν μπορείς να κερδίσεις κοίτα μην το χάσεις". Σαν να είδε το πόσο καλά λειτουργεί η άμυνα και το κέντρο και να μην ήθελε να πειράξει τίποτα, περιμένοντας μήπως έρθει το γκολ. Σαν να φοβήθηκε.
Θεωρώ πως άργησε πολύ να βάλει τον Ορίγκι στο παιχνίδι. Και ενώ έβλεπε πως οι επιθετικοί μας δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν σε οργανωμένη άμυνα, ειδικά ο Φιρμίνο που δεν ήταν σε καθόλου καλή μέρα, πιστεύω ήταν μια κίνηση που έπρεπε να κάνει νωρίτερα, όπως και αυτή του Στάριτζ.
Κακές μέρες στην δουλειά έχουν όλοι και αλίμονο να παίρναμε κεφαλιά, Την γνώμη μου εκφράζω και δεν κατηγορώ κανέναν.
Κάτι τελευταίο. Μου άρεσε πάρα πολύ ο Φαν Νταικ. Πάρα πολύ όμως. Και αφού "ψωνίζουμε" γενικά από κει, ελπίζω ο Κλοππ να του έριξε μια αγκαλιά στο τέλος.
Μεγάλος Χέντο. Επίσης.
