Δεν ξέρω αν έχω ξεφύγει κάποιες φορές και έχω ζητήσει το πρωτάθλημα από την ομάδα, γενικά. Το ποδόσφαιρο είναι μια προέκταση της ζωής, για αυτό δεν πρέπει να ζητάμε τα πολλά και τα πλούσια αλλά τα απλά τα καθημερινά. Την υγειά μας ρε παιδί μου. Και εγώ δεν ζητάω πολλά, μόνο να ΜΗΝ ΜΑΣ ΒΓΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ για να κερδίσετε την Μπρομ.
Δεν καταλαβαίνω γιατί κάθε φορά πρέπει να καρδιοχτυπάμε. Και το παράπονο δεν θα γινόταν αν για 65'+ αγωνιστικά λεπτά δεν ήμασταν πραγματικά καλοί. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να βάλεις την Μπρομ στο παιχνίδι. Και όμως το κάνεις.
Ντάξει θα μου πείς, Αγγλία είναι. Όλες οι ομάδες είναι ανταγωνιστικές. Παίζουν και οι άλλοι. Θα κάνουν φάσεις και αυτοί. Ναι και η άμυνα δεν ήταν κακή καθόλου, μπορώ να σου πώ εγώ. Αλλά δεν υπάρχει λόγος το ματς να είναι 2-0 στο σημείο που μειώνουν.
Η αδυναμία της ομάδας και το κακό decision making στο finishing είναι καθαρά ο λόγος, που υπήρξαν καρδιοχτύπια. Δεν λέω ότι έκανε και τίποτα το πολύ σπουδαίο η Μπρομγουιτς μετά το 2-1, αλλά φανταστείτε απλά ο Κανού να σταμάταγε την μπάλα στο 93'.
Οι αργές αντιδράσεις του "Μπόμπι" -μία φορά που άργησε να πάει στην μπάλα, και άλλες 2 που επέλεξε να εκτελέσει προβλέψιμα στην "ανοικτή γωνία", αντί για την κλειστή- ίσως μας στοίχησαν την πρώτη θέση της βαθμολογίας.
Κακές επιλογές είδαμε και από τον Τσαν όταν πάταγε περιοχή. Ο Χέντο δε, είχε τον ρόλο του deep lying playmaker, του παίκτη δηλαδή που θα έφτιαχνε το παιχνίδι, στο δικό μας μισό, έτσι δεν πάτησε και πολύ στην αντίπαλη περιοχή έστω απέξω ώστε να απειλήσει κάπως.
Κάθε ομάδα, κάθε άνθρωπος, κάθε σύνολο. Δεν μπορεί κάθε μέρα στην δουλειά του να έχει την ίδια απόδοση. Θα ήταν τουλάχιστον μάταιο να περιμένουμε κάθε βδομάδα να παίζουμε σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αλλά αυτά τα ματς, και η διατήρηση της έδρας με αυτές τις ομάδες, είναι και αυτά που δίνουν το πρωτάθλημα εν τέλει.
Πέρα οπό τα παράπονα λοιπόν, υπήρχαν και αρκετά πράγματα τα οποία δούλεψαν σωστά και πρέπει να επισημανθούν, γιατί αυτά που γίνονται είναι αυτά που γράφουν την ιστορία.
Μου άρεσε πολύ ο Κλάιν. Περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες. Καλός αμυντικά. Απειλητικός και πολύ μαχητικός. Έχει κινηθεί πολύ έξυπνα σε πολλές προσπάθειες την ομάδας να βρει χώρο στην αντίπαλη περιοχή. Το γλεντημα που κάνει στους παίκτες της Μπρομ στο 17 και βγάζει την μπάλα στην μικρή περιοχή, και δεν προλαβαίνει ο τσαν, νομίζω είναι ένα στιγμιότυπο του, που πρέπει να κρατήσουμε.
Πολύ καλός ήταν και ο Κουτίνιο. Η προσποίηση που κάνει στο πρώτο γκολ και δίνει χώρο στην ομάδα, για να κάνει το τριγωνάκι και να φτάσει η μπάλα στον Μανέ, αλλα και το υπέροχο γκολ που βάζει στέλνοντας...βόλτα 2 παίκτες και την μπάλα ολόσωστα-απρόβλεπτα στην κλειστή γωνία, είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η ομάδα σε όλο το 90λεπτο.
Η άμυνα για ακόμα μία φορά σε ζωντανούς ρυθμούς αγώνα δεν εκτέθηκε, και 2 φορές που πήγε να γίνει, αντέδρασε ολόσωστα.
Το χρόνιο πρόβλημα όμως στα στημένα εξακολουθεί να υφίσταται. Το είδαμε και με την Χαλ, το είδαμε και με τους Σπερς, το βλέπουμε συνέχεια. Η Μπρομ δείχνει μια ομάδα που τα επιθετικά στημένα τα έχει δουλέψει αρκετά. και 2-3 φορές, πέρα από το γκολ, είχαμε πρόβλημα. Καιρός να κάνουμε κάτι
Ο Τζίνι με νευρίασε στο τέλος. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ψάχνει το γκολ, αλλά πρέπει να δώσει την μπάλα δεξιά.
Ο Τσαν φάνηκε ανεβασμένος κάπως στον πιο ελεύθερο από την προηγούμενη φορά επιθετικό ρόλο που είχε. Χρειάζεται παιχνίδια και αυτό νομίζω κάνει μπαμ.
Ένας παίκτης που γουστάρω γενικά, είναι ο Ολσον. Δεν είναι τίποτα το πάρα πού σπουδαίο. Αλλά δεν θα σε εκθέσει, και είναι πολύ μαχητικός αγκρέσιβ και τακτικά χρήσιμος παίκτης.
Το παιχνίδι με την Πάλας τώρα είναι το σημαντικότερο μέχρι το επόμενο. Μεγάλη δουλεία αν καταφέρουμε και το πάρουμε. Δεν νομίζω να περάσουν αρκετές απο τις ομάδες που πάνε για τίτλο από κει. Το πιο μαστ-γουιν ματς μέχρι τώρα. Παίρνει πολύ μεγάλη ψυχολογία για την συνέχεια η ομάδα.
Τέλος θέλω να σταθώ πάλι στο ότι η Μπρομ μπήκε στην διαδικασία να πιστέψει ότι από αυτό το ματς μπορεί στο τέλος να κερδίσει κάτι. Αυτά είναι λάθη που γίνονται όλα αυτά τα χρόνια, βγήκαμε πολλές φορές λακαμάδες, από τέτοια ματς. Καλό είναι το αστείο να τελειώνει. Τότε μόνο θα μιλάμε για ανταγωνιστική Λίβερπουλ, που πραγματικά πάει για τίτλο.
Υ.Γ Ευχαριστώ πραγματικά τα παιδιά που κάνουν shares τα άρθρα, και ειδικά από το club της Κύπρου, με τους οποίους δεν γνωρίζομαι καν, και η ομάδα είναι το μόνο μας κοινό, αλλά παρόλα αυτά βοηθάνε πολύ ώστε το μπλογκ να φτάνει στα...μάτια σας και να έχει ανέβει πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα. Όπως ευχαριστώ και τα παιδιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την ανταπόκριση
Υ.Γ.1 Δεν έχω μάθει νέα για τον τραυματισμό του Αντρες Ινιέστα. Ελπίζω να μην είναι τόσο σοβαρά όσο έδειξαν τα πράγματα. Παίκτης ο οποίος "μεγάλωσα" μαζί του και πραγματικά ομορφαίνει το παιχνίδι. Είναι πολύ κρίμα να τελειώσει η ποιότητα του τόσο άδοξα.
Υ.Γ 2 Εν αρχή είναι ο Μέσι. Τεράστιος.
Υ.Γ 3 Λορενσο Ινσίνιε έλα στο λιμάνι τσι καρδιάς σου.
Δεν καταλαβαίνω γιατί κάθε φορά πρέπει να καρδιοχτυπάμε. Και το παράπονο δεν θα γινόταν αν για 65'+ αγωνιστικά λεπτά δεν ήμασταν πραγματικά καλοί. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να βάλεις την Μπρομ στο παιχνίδι. Και όμως το κάνεις.
Ντάξει θα μου πείς, Αγγλία είναι. Όλες οι ομάδες είναι ανταγωνιστικές. Παίζουν και οι άλλοι. Θα κάνουν φάσεις και αυτοί. Ναι και η άμυνα δεν ήταν κακή καθόλου, μπορώ να σου πώ εγώ. Αλλά δεν υπάρχει λόγος το ματς να είναι 2-0 στο σημείο που μειώνουν.
Η αδυναμία της ομάδας και το κακό decision making στο finishing είναι καθαρά ο λόγος, που υπήρξαν καρδιοχτύπια. Δεν λέω ότι έκανε και τίποτα το πολύ σπουδαίο η Μπρομγουιτς μετά το 2-1, αλλά φανταστείτε απλά ο Κανού να σταμάταγε την μπάλα στο 93'.
Οι αργές αντιδράσεις του "Μπόμπι" -μία φορά που άργησε να πάει στην μπάλα, και άλλες 2 που επέλεξε να εκτελέσει προβλέψιμα στην "ανοικτή γωνία", αντί για την κλειστή- ίσως μας στοίχησαν την πρώτη θέση της βαθμολογίας.
Κακές επιλογές είδαμε και από τον Τσαν όταν πάταγε περιοχή. Ο Χέντο δε, είχε τον ρόλο του deep lying playmaker, του παίκτη δηλαδή που θα έφτιαχνε το παιχνίδι, στο δικό μας μισό, έτσι δεν πάτησε και πολύ στην αντίπαλη περιοχή έστω απέξω ώστε να απειλήσει κάπως.
Κάθε ομάδα, κάθε άνθρωπος, κάθε σύνολο. Δεν μπορεί κάθε μέρα στην δουλειά του να έχει την ίδια απόδοση. Θα ήταν τουλάχιστον μάταιο να περιμένουμε κάθε βδομάδα να παίζουμε σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αλλά αυτά τα ματς, και η διατήρηση της έδρας με αυτές τις ομάδες, είναι και αυτά που δίνουν το πρωτάθλημα εν τέλει.
Πέρα οπό τα παράπονα λοιπόν, υπήρχαν και αρκετά πράγματα τα οποία δούλεψαν σωστά και πρέπει να επισημανθούν, γιατί αυτά που γίνονται είναι αυτά που γράφουν την ιστορία.
Μου άρεσε πολύ ο Κλάιν. Περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες. Καλός αμυντικά. Απειλητικός και πολύ μαχητικός. Έχει κινηθεί πολύ έξυπνα σε πολλές προσπάθειες την ομάδας να βρει χώρο στην αντίπαλη περιοχή. Το γλεντημα που κάνει στους παίκτες της Μπρομ στο 17 και βγάζει την μπάλα στην μικρή περιοχή, και δεν προλαβαίνει ο τσαν, νομίζω είναι ένα στιγμιότυπο του, που πρέπει να κρατήσουμε.
Πολύ καλός ήταν και ο Κουτίνιο. Η προσποίηση που κάνει στο πρώτο γκολ και δίνει χώρο στην ομάδα, για να κάνει το τριγωνάκι και να φτάσει η μπάλα στον Μανέ, αλλα και το υπέροχο γκολ που βάζει στέλνοντας...βόλτα 2 παίκτες και την μπάλα ολόσωστα-απρόβλεπτα στην κλειστή γωνία, είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η ομάδα σε όλο το 90λεπτο.
Η άμυνα για ακόμα μία φορά σε ζωντανούς ρυθμούς αγώνα δεν εκτέθηκε, και 2 φορές που πήγε να γίνει, αντέδρασε ολόσωστα.
Το χρόνιο πρόβλημα όμως στα στημένα εξακολουθεί να υφίσταται. Το είδαμε και με την Χαλ, το είδαμε και με τους Σπερς, το βλέπουμε συνέχεια. Η Μπρομ δείχνει μια ομάδα που τα επιθετικά στημένα τα έχει δουλέψει αρκετά. και 2-3 φορές, πέρα από το γκολ, είχαμε πρόβλημα. Καιρός να κάνουμε κάτι
Ο Τζίνι με νευρίασε στο τέλος. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ψάχνει το γκολ, αλλά πρέπει να δώσει την μπάλα δεξιά.
Ο Τσαν φάνηκε ανεβασμένος κάπως στον πιο ελεύθερο από την προηγούμενη φορά επιθετικό ρόλο που είχε. Χρειάζεται παιχνίδια και αυτό νομίζω κάνει μπαμ.
Ένας παίκτης που γουστάρω γενικά, είναι ο Ολσον. Δεν είναι τίποτα το πάρα πού σπουδαίο. Αλλά δεν θα σε εκθέσει, και είναι πολύ μαχητικός αγκρέσιβ και τακτικά χρήσιμος παίκτης.
Το παιχνίδι με την Πάλας τώρα είναι το σημαντικότερο μέχρι το επόμενο. Μεγάλη δουλεία αν καταφέρουμε και το πάρουμε. Δεν νομίζω να περάσουν αρκετές απο τις ομάδες που πάνε για τίτλο από κει. Το πιο μαστ-γουιν ματς μέχρι τώρα. Παίρνει πολύ μεγάλη ψυχολογία για την συνέχεια η ομάδα.
Τέλος θέλω να σταθώ πάλι στο ότι η Μπρομ μπήκε στην διαδικασία να πιστέψει ότι από αυτό το ματς μπορεί στο τέλος να κερδίσει κάτι. Αυτά είναι λάθη που γίνονται όλα αυτά τα χρόνια, βγήκαμε πολλές φορές λακαμάδες, από τέτοια ματς. Καλό είναι το αστείο να τελειώνει. Τότε μόνο θα μιλάμε για ανταγωνιστική Λίβερπουλ, που πραγματικά πάει για τίτλο.
Υ.Γ Ευχαριστώ πραγματικά τα παιδιά που κάνουν shares τα άρθρα, και ειδικά από το club της Κύπρου, με τους οποίους δεν γνωρίζομαι καν, και η ομάδα είναι το μόνο μας κοινό, αλλά παρόλα αυτά βοηθάνε πολύ ώστε το μπλογκ να φτάνει στα...μάτια σας και να έχει ανέβει πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα. Όπως ευχαριστώ και τα παιδιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την ανταπόκριση
Υ.Γ.1 Δεν έχω μάθει νέα για τον τραυματισμό του Αντρες Ινιέστα. Ελπίζω να μην είναι τόσο σοβαρά όσο έδειξαν τα πράγματα. Παίκτης ο οποίος "μεγάλωσα" μαζί του και πραγματικά ομορφαίνει το παιχνίδι. Είναι πολύ κρίμα να τελειώσει η ποιότητα του τόσο άδοξα.
Υ.Γ 2 Εν αρχή είναι ο Μέσι. Τεράστιος.
Υ.Γ 3 Λορενσο Ινσίνιε έλα στο λιμάνι τσι καρδιάς σου.
